Λογαριάσατε λάθος με τον νου σας εμπόροι

 

 

Στις 11 Αυγούστου του 1996 ξεκινά αντι-κατοχική πορεία μοτοσικλετιστών με προορισμό την περιοχή της «νεκρής ζώνης» στην Κερύνεια Αμμοχώστου.

Στην πορεία και την ακόλουθη διαδήλωση πρωτοστάτησε και ο Τάσος Ισαάκ, ο οποίος στην προσπάθειά του να βοηθήσει
έναν συμπατριώτη του, που υπέφερε από τα βάναυσα και αδιάκοπα χτυπήματα των Τούρκων, έχασε την ζωή του.
Δέχθηκε επίθεση στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν μεγάλος αριθμός Τούρκων και Τουρκοκύπριων αντι-διαδηλωτών, καθώς και μέλη της  αστυνομίας του ψευδοκράτους και ξεκίνησαν να τον χτυπούν επανειλημμένα με πέτρες, ρόπαλα, λοστούς. Σαν να έβλεπαν στο πρόσωπό του κάτι επικίνδυνο, κάτι που έπρεπε να σταματήσει να τους απειλεί.. Tον ράπιζαν και τον κλωτσούσαν στο κεφάλι, ώσπου ο Tάσος Iσαάκ άφησε την τελευταία του πνοή, λίγα μέτρα μακριά από την Αμμόχωστο .
Λίγες μέρες αργότερα και συγκεκριμένα στην κηδεία του Ισαάκ ο Σολωμός Σολωμού δεν είχε καλύτερη τύχη… Οργισμένος από τις αθλιότητες των Τούρκων αλλά και από τον αποτρόπαιο και άδικο θάνατο του ξαδέρφου του, κατευθύνθηκε με άλλες ομάδες διαδηλωτών προς το οδόφραγμα, για να αφήσουν λουλούδια στον τόπο της θυσίας του.
Ξαφνικά ξεπετάγεται μέσα από το οργισμένο πλήθος, ξεφεύγει από τα χέρια των κυανόκρανων, περνάει στην «νεκρή ζώνη» κι ανεβαίνει στον ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία, ενώ άλλοι διαδηλωτές προσπαθούσαν να τον αποτρέψουν. Τούρκοι ελεύθεροι σκοπευτές τον πυροβόλησαν δίχως δισταγμό και εκείνος έπεσε νεκρός στο οδόστρωμα.
Σύγχρονοι μάρτυρες του Ελληνισμού, οι οποίοι έπεσαν για την ελευθερία το ύψιστο αγαθό των Ελλήνων.
20 χρόνια μετά πολιτικάντηδες προσπαθούν να παραδώσουν την μεγαλόνησο στους παγκοσμιοποιητές και τα τσιράκια τους στην Άγκυρα, αγνοώντας την θυσία των δύο Ελλήνων, την οποία ακόμα και σήμερα κάποιοι «αραχτοί» την ονομάζουν παράλογη. Πότε όμως οι μάχες του Ελληνισμού γίνονταν με γνώμονα την «λογική»;
Όσο για τους πολιτικάντηδες:
Λογαριάσατε λάθος με το νου σας εμπόροι
δε μετριέται πατρίδα λευτεριά με τον πήχη
κι αν μικρός είναι ο τόπος και το θέλει και μπορεί
τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι
Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει
χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι.

ΠΗΓΗ