Οι «άγνωστοι» Έλληνες που βροντοφώναξαν την καταγωγή τους στο ευρωκοινοβούλιο

Οι «άγνωστοι» Έλληνες που βροντοφώναξαν την καταγωγή τους στο ευρωκοινοβούλιο 


Έλληνες υπάρχουν σε όλα τα μήκη και πλάτη τη γης. Είναι ξεχασμένοι από τους Ελλαδίτες, αλλά οι ίδιοι δεν ξεχνούν. Το DNA γράφει και δεν ξεγράφει. Μάλιστα
οι Έλληνες για τους οποίους θα σας γράψουμε διατράνωσαν την καταγωγή τους περήφανα στις Βρυξέλλες.
Ο λαός των Βάσκων είναι εγκατεστημένος στα δυτικά Πυρηναία όρη από τα αρχαία χρόνια, πριν ακόμα εισβάλλουν στην ιβηρική Χερσόνησο.
(…)
Οι αγώνες, τα αθλήματά τους και οι θυσίες που προσφέρουν, θυμίζουν κατά πολύ τους αντίστοιχους ελληνικούς.
Θεωρούν την φιλοξενία πολύ σημαντική και χαρακτηρίζονται για την φυλετική  τους περηφάνεια, τον αυτοσεβασμό τους, την προσήλωσή τους στα πάτρια, την στρατιωτική αρετή  τους και το πολεμικό τους μένος.
Οι θεσμοί τους έχουν καθιερωθεί από τα αρχαία χρόνια, εποχή κατά την οποία υπήρχε γυναικοκρατία. Κατάλοιπα του θεσμού αυτού υπάρχουν μέχρι σήμερα, καθώς η γυναίκα χαίρει μεγάλου σεβασμού και έχει σημαντική θέση στην κοινωνία.
Ήθη και έθιμα αρχαίων παραδόσεων έχουν παραμείνει παρά τον εκχριστιανισμό τους.
Ο αναδασμός της γης ήταν καίριο αίτημά τους, πράγμα που θυμίζει την αντίστοιχη ενέργεια του Σόλωνα στην Αθήνα.

Αργότερα όμως ιδρύθηκαν και άλλα, νέα κράτη και βαρβαρικοί λαοί έκαναν επιδρομή, με αποτέλεσμα να απομονωθεί η περιοχή και να σταματήσει η επικοινωνία με την κυρίως Ελλάδα.
Έτσι, οι Βάσκοι συνέχισαν μια δική τους πολιτιστική και γλωσσική εξέλιξη, στην οποία εισχώρησαν και εξωελληνικά στοιχεία.
Παρ’ όλα αυτά η βάση της γλώσσας τους και του πολιτισμού τους δεν παύει να είναι ελληνική.
Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι οι Ακυϊτιανοί και οι Ουακοίοι είναι ο ίδιος λαός, οι Βάσκοι δηλαδή, με κάποια διαφοροποίηση στις τρεις αυτές ονομασίες.
Πληροφορίες για το γεγονός αυτό παρέχει ο Στράβων στο Δ’ των «Γεωγραφικών» του, ο Ιούλιος Καίσαρας στο ΙΙΙ βιβλίο του «De Bello Gallico», ο ανώνυμος της Ραβέννας και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης.
Οι ονομασίες αυτές προκύπτουν και από την ίδια την ελληνική ρίζα που σημαίνει «εσπέριος, δυτικός».
Ήταν δηλαδή οι εσπέριοι Έλληνες που κατοικούσαν, εκεί μακριά από τους Έλληνες της μητροπολιτικής Ελλάδας.
Ο Πλούταρχος μας αναφέρει:
«…Πάνα κατέλιπεν επιμελητήν… ος την χώραν απ΄αυτού Πανίαν μετωνόμασεν, ην οι μεταγενέστεροι παραγωγώς Σπανίαν προσηγόρευσαν…»
«Οι παλαιοί πολεμιστές (όπως αναφέρει ο Στράβων) ζούσαν κατά σπαρτιάτικο τρόπο και φορούσαν περικνημίδες! Οι Δρυΐδες προέβλεπαν τα μελλούμενα από σφάγια των θυσιών, αφού εξέταζαν τα σπλάχνα τους».
Συνεχίζουμε με λεπτομέρειες από τον Στράβωνα:
Ιδρύθηκαν πόλεις που έχουν ονόματα, όπως Έλληνες, Αμφίλοχοι, διότι ο Αμφίλοχος πέθανε εδώ!...Προσφέρουν… κατά τρόπον ελληνικό…είναι το έθνος των Ουασκόνων…»
(C,155 κ.εξ.)
Σήμερα οι Βάσκοι μεταξύ των άλλων καλλιεργούν με αγάπη  τις ελιές και τα σταφύλια και αγαπούν υπερβολικά την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Στο Μπιλμπάο υπάρχει η «Βασιλική Ελληνική Ακαδημία» της Βασκωνίας και μην ξεχνάμε ότι οι Βάσκοι ευρωβουλευτές
  1. πρότειναν την Ελληνική για επίσημη γλώσσας της Ευρώπης και
  2. έκαναν επερώτηση διαμαρτυρίας για το σφετεριζόμενο από τους Σκοπιανούς όνομα της Μακεδονίας.
Βασκικές λέξεις που «φωνάζουν» Ελλάδα:
  • Aire = αήρ
  • Behi = αγελάδα από το βους
  • Henada =χελιδών (δωρικά, λ τρέπεται σε ν)
  • Tala = φτωχός, από το τάλας
  • Eroan = ρέω, ρήμα: εκρέειν
  • Herria = χώρα, η λέξη μιλά από μόνη της
  • Jeurr = χαιρετισμός, από το χαίρε
  • Oren=χρόνος, ώρα. Από το ωριαίον
  • Tronu = θρόνος. Μιλά από μόνη της η λέξη.
  • Xipi = σουπία, από την σηπία
  • Zalo = ζήλος







ΠΗΓΗ 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις